عصمت عیسی علیه السلام-5
عصمت از دیدگاه مسیحیت:
معنای عصمت و واژههای مترادف آن در کتاب مقدس برای انبیاء به گونه های زیر به کار رفته است.
ـ بری از خطا، لغزش ناپذیر؛ (infallible)
ـ فقط خدا جایزالخطا نیست؛ (only God is infallible)
ـ خطا ناپذیری، برائت از اشتباه؛ (in fallibility)
ـ خطا ناپذیری، لغزش ناپذیری، مصونیت از خطا، مصونیت، بیگناهی؛ (in fallibility)
بر خلاف نظر اسلام (و مخصوصا مذهب شیعه) که به عصمت و بیگناهی پیامبران و انبیاء معتقدند- پیامبران، کهنه، انبیاء و مردان خدا از دید کتاب مقدس معصوم نیستند و کتاب مقدس به صراحت اعلام میکند که ” همه گناه کردهاند و از جلال خدا قاصرند” (16 ).
در قسمتی دیگر از این کتاب آمده است:” کسی عادل نیست یکی هم نی” (17 ).همچنین در کتاب پیدایش که به داستان خلقت انسان و حوا می پردازد،به گنهکار بودن حضرت آدم صحه می گزارد.مثلا در باب 3 این کتاب می بینیم که آدم و حوا بخاطر گناهی که مرتکب شدند چگونه از باغ عدن اخراج می شوند و پس از آن این گناه چگونه در میان فرزندانشان تسری می یابد؛ تا حدی گناه بشر رو به تزاید می گزارد.از دیدگاه کتاب مقدس که مسیحیان آن را یگانه کلام صادق و حقیقی الهی می دانند، حقیقت بشر آنگونه که هست توسط این کتاب نشان داده شده؛ و آن داشتن ذات گناه آلود برای انسان است.مسیحیان معتقدند در این کتاب هیچ تفاوتی در گناهکاری ذات آدمی وجود ندارد و در توجیه عدم عصمت پیامبران در همین ارتباط می گویند :کتاب مقدس به قهرمان پردازی نپرداخته و در کنار ذکر محسنات و عظمت شان انبیاء و مردان برگزیدۀ خدا، ضعف ها و گناهان اخلاقی آنان را نیز ذکر کردهاست از جمله نوح، ابراهیم، یعقوب و فرزندانش،داود و سلیمان و ...که اعمالی اینگونه داشتند: به خدا پرخاش می کنند ، زن و کودک شیرخواره را سر می برند، بت می پرستند، بتکده می سازند، با زن شوهر دار زنا می کنند و سپس همسر وی را می کشند. زنازاده و فرزندان فاحشه اند، از شدت شراب خواری مست می شوند، خیانت می کنند، به خدا دروغ می بندند، فحاشی می کنند و ...
پیامبران کتاب مقدس، علی رغم فلسفه پیامبری که برایشان در نظر گرفته شد،اینگونه توصیف می شوند که زندگیهای ایشان با نقاط تاریک و ضعفهایی توام بوده است؛ اما در طریق راستی و اطاعت از خدا نیز حرکت و زندگی میکردهاند و مسیر تقدیس را پیموده و در زمان خود از بالاترین سطح اخلاقی برخوردار بودهاند.
با توجه به این نکات مسیحیان اظهار دارند که کلام خدا به هیچ وجه به بیگناهی و بیعیبی هیچ انسانی تاکید نمیکند و از قول حضرت عیسی مسیح علیه السلام نقل می کنند:" متعجب از این مباش که به تو گفتم. شما باید از نو متولد شوید" یعنی اینکه همه باید از روح مولود شوند و تا از روح مولود نشوند ملکوت خدا را نمیتوانند ببینند.