اصل تثلیث دارای سابقه تاریخی در بین انسان ها و اقوام گذشته بوده است، (1) ولی مسیحیان اولیه به این اصل معتقد نبوده و به مرور زمان، به خصوص زمانی که با اعتقادات رومیان و یونانیان قدیم و ایرانیان باستان و آیین مهرپرستی آشنا شدند، شکل تازه ای از تثلیث قدیم را ایجاد کردند.
در اناجیل چهارگانه مسیحیان، اصلا اسمی از تثلیث وجود ندارد و آنچه که در عهد جدید درباره این اصل وجود دارد، نامه های "پولس رسول" است.
برای فهم بهترِ تثلیث نیاز است مفهوم "اقنوم" را بفهمیم:
- اقنوم چیست؟
مسیحیان،وقتی می خواهند درباره اشخاص تثلیث صحبت کنند،از کلمه اقنوم یا هیپوستاسیس استفاده می کنند. "هیپوستاسیس " واژه ای است که از فرهنگ یونانی،به الهیات مسیحی وارد شده است. این واژه در الهیات یونانی برای تعبیر از جوهری از واقعیت متافیزیکی نیز استفاده می شود.
اقنوم در ابتدا به معنای واقعیت فردی و بلافاصله بعد از آن،در معنای شخص به کار رفت.
(واژه اقنوم در زبان فارسی معادل دقیقی ندارد و لذا نمی توانیم از آن، بصورت یک کلمه مستقل تعبیر کنیم.)
کلمه اقنوم به معنای شخص و کالبد و جمع آن اقانیم است، بنابراین اقانیم ثلاثه در اصطلاح مسیحیان عبارت است از پدر و پسر و روح القدوس.
تثلیث چیست؟
درکتاب قاموس کلیسای مسیحی آکسفورد چنین آمده است:" تثلیث یعنی یک خدا و یک جوهر در سه شخصیت: پدر و پسر و روح القدس".
