اصل تثلیث دارای سابقه تاریخی در بین انسان ها و اقوام گذشته بوده است، (1) ولی مسیحیان اولیه به این اصل معتقد نبوده و به مرور زمان، به خصوص زمانی که با اعتقادات رومیان و یونانیان قدیم و ایرانیان باستان و آیین مهرپرستی آشنا شدند، شکل تازه ای از تثلیث قدیم را ایجاد کردند.
در اناجیل چهارگانه مسیحیان، اصلا اسمی از تثلیث وجود ندارد و آنچه که در عهد جدید درباره این اصل وجود دارد، نامه های "پولس رسول" است.
برای فهم بهترِ تثلیث نیاز است مفهوم "اقنوم" را بفهمیم:
- اقنوم چیست؟
مسیحیان،وقتی می خواهند درباره اشخاص تثلیث صحبت کنند،از کلمه اقنوم یا هیپوستاسیس استفاده می کنند. "هیپوستاسیس " واژه ای است که از فرهنگ یونانی،به الهیات مسیحی وارد شده است. این واژه در الهیات یونانی برای تعبیر از جوهری از واقعیت متافیزیکی نیز استفاده می شود.
اقنوم در ابتدا به معنای واقعیت فردی و بلافاصله بعد از آن،در معنای شخص به کار رفت.
(واژه اقنوم در زبان فارسی معادل دقیقی ندارد و لذا نمی توانیم از آن، بصورت یک کلمه مستقل تعبیر کنیم.)
کلمه اقنوم به معنای شخص و کالبد و جمع آن اقانیم است، بنابراین اقانیم ثلاثه در اصطلاح مسیحیان عبارت است از پدر و پسر و روح القدوس.
هدف از این پست این نیست که بگویم همه مسیحیان این طرز تفکر را قبول دارند؛بلکه می خواستم بگویم با همین کتاب مقدس که مسیحیان دایم از محبت نوشته شده در آن صحبت می کنندو یا همین قرآن که پیامبرش رحمتی برای عالمیان معرفی می شود،پیروانی پرورش پیدا می کنند که صدو هشتاد درجه برخلاف نظر آورنده دینشان حرکت می کنند و آن هم دلیلی جز پیروی از هوای نفس،جهل و نادانی ندارد.
از مسائلی که مسیحیت آن را خیلی پر رنگ مطرح می کند، ارزش قائل نشدن به زن در اسلام است. در حالی که با یک نگاه اجمالی به کتاب مقدس مسیحیت و قرآن بر همگان روشن می شود که اینگونه نبوده و زن در دیدگاه اسلامی دارای مرتبه وجودی و کمالی بالایی است.و نسبت به حقوق زنان توصیه های فراوانی کردده است.شاید مسیحیان دانسته و یا ندانسته برخی اتهامات را به اسلام وارد کنند در حالی که اگر با دیده انصاف به کتاب مقدس شان نگریسته بودند،همان اتهامات وارد بر ما را در این کتاب مشاهده می کردند:
تثلیث چیست؟
درکتاب قاموس کلیسای مسیحی آکسفورد چنین آمده است:" تثلیث یعنی یک خدا و یک جوهر در سه شخصیت: پدر و پسر و روح القدس".
فضیلت پیامبر اعظم، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم بر سایر انبیای بزرگ خدا با دلایل مختلف قرآنی، روایی و عقلی ثابت می‌شود. در این نوشتار، برخی دلایل قرآنی این مسأله را از زبان و قلم استاد گرانقدر آیت‌الله عبدالله جوادی آملی پی می‌گیریم.
در میان انبیا برخی بر بعضی دیگر برتری دارند. انبیای اولوالعزم از سایر پیامبران افضل‌ا‌‌ند.
در میان پیامبران اولوالعزم نیز تفاضل وجود دارد: «تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ»؛ برخی از آن پیامبران را بر برخی دیگر برتری دادیم.
«وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِیِّینَ عَلَی بَعْضٍ»؛ بی‌‌گمان ما برخی پیامبران را بر برخی (دیگر) برتری بخشیدیم.
معنای لغوی ایمان
واژه ایمان از ریشه «أمن» به معنای تصدیق کردن ، باورداشتن،آرامش، اطمینان قلب و نبود ترس است.
امام حسن عسکرى علیه السلام
در تفسیر آیه «با مردم به زبان خوش سخن بگویید» فرمودند: یعنى با همه مردم، چه مؤمن و چه مخالف، به زبان خوش سخن بگویید. مؤمن، به هم مذهبان، روى خوش نشان مى دهد و با مخالفان، با مدارا سخن مى گوید تا به ایمان، جذب شوند و حتّى اگر نشدند، با این رفتار، از بدى هاى آنان در حقّ خود و برادران مؤمن اش، پیشگیرى کرده است.
فى تفسیر قوله تعالى «وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسنا» قالَ: قُولُوا لِلنّاسِ کُلِّهُم حُسنا مُؤمِنِهُم وَ مُخالِفِهُم، أمّا المؤمِنونَ فَیَبسُطُ لَهُم وَجهَهُ وَ أمّا المُخالِفونَ فَیُکَلِّمُهُم بِالمُداراةِ لاِجتِذابِهِم اِلىَ الایمانِ. فَاِنِ استَتَرَ مِن ذلِکَ بِکفِّ شُرورِهم عَن نَفسِهِ وَ عَن اِخوانِهِ المُؤمِنینَ
مستدرک الوسائل و مستنبط المسایل، ج 12، ص 261
